Boško Buha, četvrti zdesna, u društvu saboraca iz Druge proleterske brigade, decembra 1942. godine. Izvor slike: Yugopapir.
Boško Buha je rođen 1926. godine u selu Gradina kod Virovitice u Slavoniji. Početkom rata sklanja se od ustaša i dolazi u Mačvu. Tu, kao petnaestogodišnjak, Boško Buha se priključio Mačvanskom odredu narodnooslobodilačkog pokreta. Kasnije prelazi u Užički odred, a od marta 1942. je u sastavu Druge proleterske brigade kao borac Prve čete Četvrtog užičkog bataljona. Kao bombaš je pokazao izuzetnu umešnost i hrabrost u mnogobrojnim borbama sa Nemcima, ustašama i četnicima. Njegove akcije uništavanja neprijateljskih bunkera su postali često prepričavani ratni događaji, čime je stekao legendarni status.
Na jesen 1941. godine primljen je u SKOJ, a na osnivačkom kongresu Ujedinjenog saveza antifašističke omladine Jugoslavije u Bihaću, 27-29. decembar 1942, predvodio je omladinu Druge proleterske brigade i za govornicom pričao o iskustvima bombaša iz borbe. Poginuo je 23. septembra 1943. godine u okršaju sa četnicima kod mesta Jabuka u blizini Prijepolja.
Boško Buha je proglašen za narodnog heroja 1951. godine. Sahranjen je u Pljevljima, a nad njegovom grobnicom je 1971. godine podignut spomenik. Na mestu njegove pogibije je postavljeno skromno spomen-obeležje, dok je njegovo okruženje pretvoreno u Memorijalni prostor „Boško Buha“ koji se sastoji od spomen doma i niza pratećih objekata i spomen obeležja. U socijalističkoj Jugoslaviji je postao simbol deteta borca. Mnoge škole i ulice su ponele njegovo ime, a na više mesta su postavljene njegove spomen biste.
Literatura:
Narodni heroji Jugoslavije, knjiga prva A - M, Mladost, Beograd 1975; Manjo Vukotić, Memorijalni prostor Boško Buha, Jabuka, Turistička štampa, Beograd 1979.